بنام خدا

واقعا شیراز ما حال و هوای عجیبی داره ! صبح اولین روز هفته طبق معمول سری به سایتها و روزنامه های محلی استان زدم تا از حال و هوای ورزش استانمان مطلع شوم ، در لابلای خبرها چند خبر دیدم که  شاید ویژه شهر خودمان باشد توجه کنید:

سرپرست تربیت بدنی استان در بازدید از استخر انقلاب فرموده اند « سونا وجکوزی آن مجموعه باید هرچه زودتر در اختیار علاقمندان قرار گیرد » حاج آقا ، چه کسی باید این کار رو برای مردم انجام بده ، مگر نه اینکه این امر وظیفه شماست ، بهتر نبود می فرمودید در آینده ای نزدیک این امر انجام خواهد شد . برادر عزیز با جمله ای که شما فرموده اید احساس می شود ای امر وظیفه دیگری است ، استخری که اعتبار آن در سال 88 تامین شد و مدت 2 سال است که تعمیرات آن به طول انجامیده است ، برادر من در طول این مدت میشد 2 استخرسرپوشیده مثل استخر انقلاب ساخت باور ندارید به مدت ساخت استخرهای کازرون و سپیدان نظری بیندازید . اما مهمتر از آن اینکه چرا ریاست تربیت بدنی شهری به بزرگی شیراز چرا در انجام این امور مسولیتی نداشته و ندارد و حتی در این بازدید نیز شما را همراهی نکرده است . پاسخ به این موضوع بسیار حائز اهمیت است . باز هم چون خدمت دوست عزیزم ارادت دارم می کویم رمز موفقیت درامور  داشتن نیتی پاک ، صداقت و همدلی است  که شما می توانید ان را ایجاد کنید .

خبر بعدی تجلیل از کسب یک امتیاز تیم برق شیراز در مقابل پاس همدان بود ، دوستی گفته بود بهترین تاکتیک را برای کسب این نتیجه انتخاب کرده بودند . این یعنی اینکه ما از پیش بازی را باخته محسوب کنیم ، آن هم در خانه . و باید خود را آماده کنیم تا اگرخدای ناکرده در همدان باختیم بگوییم حقمان بود . البته درست است که کسب یک امتیاز بهتر از باختن و نگرفتن امتیاز است  و شاید با توجه به مشکلات این باشگاه در چندماه گذشته توفیقی ارزنده باشد اما تحلیلها و اظهار نظرهای بعد از بازی هیچ توجیه منطقی ندارد و خداوکیل هرچه سعی کردم که بپذیرم این گفته ها یه جورایی به واقعیت نزدیکه نشد . دوستان هم یادشون باشه که در رابطه با تیم برق شیراز اظهار نظر می کنند نه یه تیم محلی .

به هر حال شهر ما همینه ، هم باید ادما رو برای توفیقاتشون تشویق کرد و هم برای شکست نخوردنشون ، خیلی ها هم برای  انجام کارایی رو که وظیفه خودشونه وبه دیگری توصیه میکنند باید تشویق کرد .

در این وادی خیلی ها هم سرشون به کار خودشون و کاری هم به کسی ندارن ، البته بدونند که ماهم هر از گاهی جویای احولشون می شیم