بنام خدا

رابطه به جای ضابطه

در نظامهای متمرکز دولتی رابطه جای ضوابط ومقررات را گرفته است . حتی در انتصاب مدیران نیز سعی می شود کسانی انتخاب شوند تا از نفوذ و روابط بیشتری در مراجع قدرت و تصمیم گیری برخوردار باشند . قطعا اینگونه مدیران در گرفتن اعتبارات و امکانات موفق تر هستند ، با یک نگاه اجمالی به وضعیت 18 باشگاه فوتبال لیگ برتر کشورمان که عمدتا مدیریت و مالکیت دولتی دارند متوجه خواهیم شد که به همین دلیل اعتبارات و امکانات ناعادلانه توزیع می شوند . بعضی از باشگاهها سالانه حدود 15 میلیارد تومان هزینه می کنند و بعضی نیز حتی قادر به تامین یک میلیارد تومان نیز در سال نمی باشند . این اتفاق باعث موفقیت باشگاههایی که بضاعت مالی بیشتری داشته شده و متاسفانه این توفیقات بعضا به حساب بعضی از مدیران ناکار آمد گذاشته می شود . از دیگر ایرادات این بخش انتخاب سایر اعضای باشگاه اعم از فنی و اداری بر اساس رابطه است که به وفور شاهد آن در ورزش کشور هستیم وبه همین لحاظ است که پس از تغییر و تحول هر تیم مدیریتی حرفها و حدیثها تا مدتها ادامه داشته و ....

عدم وجود نظام ارزشیابی هدفمند

مدیران می آیند و می روند اما اینکه در طول خدمت خود چه کرده اند خدا میداند . مهمترین اشکال سیستم در بخش حرفه ای ورزش کشورمان نداشتن یک نظام ارزشیابی هدفدار است . میلیاردها تومان اعتبار ، هزاران ساعت زمان و..... در اختیار افرادی قرار می گیرد اما هیچگونه نظارتی بر عملکرد آنها نمی شود . به همین لحاظ است که خیلی ها تلاش می کنند تا به این عرصه وارد شوند چون که حساب و کتابی در کار نیست . آیا جناب کاشانی مدیر عامل سابق باشگاه پیروزی نمی بایست این روزها پاسخگوی مردم و کلا ورزش کشور باشد . این موضوع خیال مدیران پروازی و غیر متخصص را برای ورود به عرصه ورزش راحت کرده است . راههایی نیز باری گریز مدیران ضعیف باز گذاشته است بعنوان مثال مشاهده می شود اینگونه مدیران توفیقات را به نام خود و شکستها را از سر نداری اعتبار و یا به گردن دیگران می اندازند .

ادامه دارد