بنام خدا

 خصوصی سازی و فواید آن

در شماره های قبل بخشی از ایرادات مالکیت دولتی باشگاههای ورزشی کشور را بررسی کردیم . به نظر همه صاحبنظران و کارشناسان مربوط رهایی از چنین معضلاتی خصوصی سازی است ، پروسه ای که به دلایل مختلف در کشور ما به کندی در حال انجام است ، خصوصی سازی خود مراحلی دارد که اظهار نظر در خصوص آن نیاز به باز کردن یک سرفصل جدید می باشد که مختصری قبلا به آن اشاره شد اما اگر خصوصی سازی به معنای واقعی و بر اساس منطق و علم و رعایت کلیه استانداردهای موجود انجام شود و دولت فقط نقش نظارتی در ورزش حرفه ای داشته باشد آن وقت شاهد پیشرفت و توسعه باشگاهداری و در پی آن ورزش ملی کشور خواهیم بود چرا که :

1-      نگاههای سیاسی از آن حذف می شود و مالک باشگاه بدنبال منافع اقتصادی در باشگاه می باشد و مجبور است که برای رسیدن به این مهم برنامه ریزی کند ، از مدیران موفق استفاده نماید و به روابط گروهی توجهی نکند . آنچه برای او مهم است موفقیت در رقابتهای ورزشی است و در پی آن کسب سود.

2-      به ساختار توجه خواهد شد طبق استانداردهای فدراسیونهای مربوط  . دارای اساسنامه و یک شخصیت حقوقی مستقل . ارکانی مثل مجمع ، هیات مدیره ، مدیرعامل و مسولین کمیته ها یا بخشها به راحتی شکل گرفته و هر کدام وظیفه خود را انجام می دهد بعنوان مثال رفع یکی از ایرادات فدراسیون فوتبال آسیااز فوتبال کشورمان بدلیل رعایت نکردن و جدی نگرفتن این موضوع .

3-      خودکفایی اقتصادی ، در چنین سیستمی برآورد بودجه مورد نیاز ، راههای تامین آن و همچنین نوع هزینه کرد آن توسط مدیران باشگاه و عوامل زیر مجموعه انجام و اجرا خواهد شد . چشم آنها به جیب دولت نیست و فقط نیم نگاه حمایتی به آن دارند . بنابراین مالک و مدیران باشگاهها از کلیه راههای خلق اعتبار استفاده خواهنند کرد . در همین راستا خیلی از نگرانیهای دولتمردان نیز برطرف خواهد شد ، بعنوان نمونه رعایت سقف قراردادها ، رعایت اصل صرفه جویی  و .... از جمله مواردی است که در بخش خصوصی به آن توجه خواهد شد و به خودی خود کنترل خواهد شد . درپایان دوره فعالیت نیز تراز مالی تهیه و نقاط ضعف و قوت سیستم عینا خود را نشان خواهد داد .

ادامه دارد