بنام خدا

چندروز قبل نامه ای از طرف جناب آیت الهی ریاست هیات فوتبال فارس به دبیرخانه مجمع نمایندگان استان فارس ارسال شدکه محتوای آن برخاسته از دل همه علاقه مندان به ورزش استان بود وکلایی که به جز حرف زدن در طول دوران کاری خود هیچ گامی برای ورزش فارس بر نداشته اند . در امر مدیریت دو سه سال است که تربیت بدنی استان ثبات ندارد خدابخشی که تعهد کرده بود 4 سال در استان می ماند به یکباره رفت وچه اتفاقاتی که پس از این رفتن رخ داد و تاکنون هم ادامه دارد . زیرساختها هم که رهاست و به امید خدا نه خبری از مجموعه بزرگ میانرود است و نه خبری از سالن بزرگ 4500 نفره شیراز و..... در بخش ورزش هم که این روزها اوضاع و احوال باشگاهای حرفه ای استان مشخص است کلمه نداریم شاخص ترین عنوان این روزهای جراید استان می باشد وباعث شده است باشگاهها را به حراج گذارند . خداوکیل از خود بپرسید وظیفه وکلای مردم چیست ؟ جوانان و نوجوانان چه انتظاری از وکلای خود در خانه ملت دارند ؟ یادتان هست که نماینده اراک برای انتقال باشگاه نفت تهران به اراک در صدا و سیما چه کرد ؟ چطور با همه مخالفتها و انتقادها از پیشنهاد خود دفاع و حتی آن را عملی کرد و می گویند به همراه انتقال آن باشگاه اعتبارمورد نیاز باشگاه در سال جاری را از وزارت نفت گرفته است . حال ما مردم فارس نیز باید از نمایندگان خود خواهش کنیم که تیم های ریشه دار استان به حراج گذاشته نشوند . و حتی التماس . جناب آقای نماینده محترم که این روزها حال و هوای شما در جاهای دیگری است آیا در کنار کشاورزی و صنعت و ..... ورزش نباید مورد توجه قرار گیرد ؟ انصافا که عملکرد نمایندگان مردم در خانه ملت در بخش ورزش قابل دفاع نمی باشدچرا که مردم دیگر نمی دانند چگونه فریاد زنند که آقای مدیر تو بالاخره رفتنی هستی چرا و به چه قیمتی آن هم صرفا بنا به سلایق شخصی می خواهید بخشی از اعتبار و هویت فرهنگی یک استان که نه یک کشور را بفروشید . سخنان آیت الهی قابل تحسین بود و او باید به عنوان متولی فوتبال خیلی زودتر این کار را می کرد و اما نمایندگان بدانند در خصوص این عملکرد در آینده نزدیک از آنها سوال خواهد شد و جوانان و مردم ورزش دوست مطالبات ورزشی که هیچ گاه تحقق نیافت را جویا می شوند . بنابراین تا دیر نشده می بایست مجمع نمایندگان بدور از نگاه سیاسی و ترس مدیرانی را که قصد خدمتگزاری ندارند را متذکر شوند .متاسفانه دراین روزها برای بعضی مدیران کم حوصله و ضعیف رعایت قانون ابزاری است برای فرار از مسولیت . چرا که در کنار قوانین مصوب جمهوری اسلامی ایران تبصره ها و راهکارهای مناسبی جهت حل معضلات وجود دارد که متاسفانه از چشم چنین مسولینی پنهان مانده است که یا مدیران می دانندو کم لطفی می کنند و یااهل مطالعه نیستندو نمی دانند که هردو عیب است .

کلام آخر اینکه آقایان بدانند مردم هوشیارند و به عملکرد نمره می دهند بنابراین کلیه مسولین سعی و تلاششان آن باشد که نمره قابل قبولی از مردم بگیرند