به نام خالق دانا

چندروز قبل برای انجام چند کار اداری به یکی دوتا از دستگاههای دولتی استان مراجعه  و تعدادی از همکاران و دوستان قدیم را زیارت کردم . در این دیدارها مطالبی را برای حقیر بازگو کردند که خیلی شرمنده شدم ، یکی از دوستان که از نزدیک شاهد بازی فجر شهید سپاسی با پیروزی تهران در ورزشگاه حافظیه شیراز بود باهمان حالتی که مشاهده کرده بود ادای یکی از دوستانمان که در ورزش .... دارد را در می آورد ومی گفت که نامبرده بی سیم در دست در تکاپو بود ، دیگری هم با همین حالت می گفت همان آقا را دیدم که بلیط جایگاه ویژه را شخصا توزیع می کرد . البته بنده تعجب نکردم اما در مقابل این آقایان بسیار متاسف و شرمنده شدم ، دلیل شرمنده شدنم آن بود که خیلی از دوستان نمی دانند پس از قبول مسولیت علاوه بر شخصیت حقیقی افراد یک شخصیت حقوقی دیگر هم ایجاد می شود که متعلق به خودشان تنها نیست بلکه متعلق به حوزه تحت پوشش ایشان می باشد ، بنابر این حفظ شان ومنزلت این حوزه بر هر مدیری واجب است ، اما چرا تعجب نکردم ؛ اینکه خیلی از ماها در جای خود قرار نداریم ، مسولیت را بنا به ضرورت و یا از سرناچاری به ما سپرده اند . این موضوع را آن دو رفیق حقیر نمی دانستند اما عملکرد آن دوست عزیز باعث شده است که به تدریج شواهد این امر برای همگان روشن شود .

یکبار دیگر هم به این دوست عزیز سفارش کردم که برای مطرح شدن بهترین راه عملکرد مثبت و قوی می باشد .تحقق این امر هم مستلزم اعتقاد به کار گروهی است . انسانهایی که در همه امور خود تصمیم می گیرند و خود اجرا می نمایند و خود ارزیابی می کنند حتی در این امور جزئی ، فقط در حال تخریب شخصیت خود می باشند در حقیقت اینگونه افراد نیاز به دشمن ندارند خود حقیقیشان دشمن خود حقوقیشان است . همه مدیران استان باید بدانند امروزه در راس بسیاری از هیاتهای ورزشی ما مدیرانی هستند که هرکدام یک مسولیت خطیر در استان دارند . نباید این موضوع به جامعه ورزش تعمیم داده شود . ریاست هیات فوتبال استان حاج آقا آیت الهی که حدود 12 سال است ریاست هیات فوتبال استان را عهده دار است همیشه از جایگاه ویژه براموری که خود به دیگران تفویض کرده است نظارت می کند و گاهی از این کارها نکرده است . خوب بود آن دوست عزیز نیز ریاست هیات فوتبال استان را الگو قرار می داد و این کارها را نمی کرد .