بنام خدا

تابستان سال 1384بود همان روزهایی که دکتر رحیمی تلاش می کرد تا به خانه ای که متعلق به اوست برگردد ، مدیر کلی لایق و تحصیلکرده ، انسانی متواضع و مردمی ، محبوب دلهای اهالی ورزش استان ؛ با رفتن ایشان سید غلامرضا کمانه معاون ایشان سرپرستی اداره کل را به عهده گرفت ، حقیر در آن سال مدیر مرکز رفاهی آموزشی فرهنگیان شیراز بودم ، انتخابات ریاست جمهوری در همان سال برگزار شد و چون استاندار فارس جای خود را به جناب آقای رضازاده استاندار وقت داده بود سرپرستی جناب کمانه 7 ماهی طول کشید ، اولین روز کاری سال 1385 روز معارفه جناب کمانه بعنوان مدیر کل تربیت بدنی استان تعیین شد ، یادمه چهارم فروردین ماه ایشان با حقیر تماسی حاصل کرد و از بنده خواست تا دعوت اهالی ورزش استان و همچنین درآماده سازی مکان تودیع و معارفه کمک کنم . تودیع و معارفه در باشگاه فرهنگیان با حضور جمع کثیری از اهالی ورزش استان برگزار شد ، آن موقع حقیر رئیس هیات ورزشهای همگانی شیراز و هیات آمادگی جسمانی استان بودم ، در تابستان 85 پس از گذشت چندماهی از مدیر کلی ایشان به پیشنهاد شخص ایشان مقرر شد تشکیلاتی برای هماهنگی امور هیاتها و ایجاد وحدت رویه بین آنها تشکیل شود ، حقیر و بعضی از دوستان علاقمند همانند آقایان شجاع دستغیب ، زین العابدین عرب ،  عبدالرضا دستغیب و...... بیش از 10 جلسه برای تهیه و تدوین اساسنامه این تشکل در تابستان همان سال وقت گذاشتیم تا بالاخره در یک جلسه با حضور جناب کمانه موضوع نهایی و کانون هیاتهای ورزشی استان رسما شکل گرفت ، طبق اساسنامه کانون در شهریور ماه همان سال انتخابات برای تعیین اعضاء هیات مدیره  با حضور روسای هیات های ورزشی استان و نایب رئیسان آنها و مدیرکل تربیت بدنی استان تشکیل و آقایان شجاع الدین دستغیب ریاست هیات بسکتبال استان ، عبدالرضا دستغیب ریاست هیات اسکیت استان ، گلریز خاتمی ریاست هیات جانبازان و معلولین استان ، عرب ریاست هیات کشتی استان ، توانگر زمین ریاست هیات تنیس استان ، حقیر ریاست هیات آمادگی جسمانی استان و سرکار خانم سرو پوریان نایب رئیس هیات هاکی استان به عنوان اولین هیات مدیره کانون مذکور انتخاب شدند ، یادش بخیر در اون جلسه قبل از ثبت نام کاندیداهای نامزد هیات مدیره کانون و رای گیری حقیر جلسه رو ترک کردم تا اول اینکه کاندید نشوم و بعد از اونم مسولیتی نداشته باشم که از این بابت شرمنده دوستان شده و هستم ، یک ساعت بعد سرکار خانم سروپوریان تماسی گرفتند و فرمودند تبریک می گم شما هم رای آوردید ، تعجب کردم ، آخه طبق اساسنامه اعضای متقاضی عضویت در هیات مدیره می بایست در جلسه انتخابات حضور داشته باشند و... ، بگذریم در اولین جلسه هیات مدیره دوستان محبت کردند و جهت مدیر عاملی به حقیر رای دادندو کار کانون شروع شد ، مهمترین دغدغه کانون تقویت بنیه مالی هیاتها از طرق مختلف بود و در دستور کار قرار گرفت ، تهیه و تدوین اساسنامه مجمع خیرین ورزش استان در نیمه دوم سال 1385 گامی برای تحقق این امر بود  . به پیشنهاد جناب کمانه روسای هیاتها در آذر ماه همان سال توسط کانون به مشهد مقدس اعزام شدند ، راهپیمایی 22 بهمن همان سال بسیار با شکوه تر و زیباتر از سالهای قبل برگزار شد . در این روزها اتحاد فیمابین هیاتهای استان و اداراه کل تربیت بدنی استان قابل لمس بود . طولی نکشید که قرار شد از قهرمانان و مدال آوران استان تقدیر و تشکر شود جناب کمانه برگزاری این جلسه را نیز به کانون واگذار کردند  ، سرکار خانم قریشی معاون امور بانوان اداره کل مخالفت کرد و مقرر شد جلسه بانوان و آقایان در دو روز متفاوت برگزار شود ، این برنامه ها هم به صورت مسجم و در خور شان قهرمانان برگزار شد ، قدرت گرفتن کانون باعث نگرانی خیلی ها شده بود حتی شخص مدیرکل ، چند بار نامه انحلال آن از طرف حراست اداره کل ارسال ولی کانون مراحل ثبت قانونی خود را طی کرده بود و مشکلی از این بابت نداشت ، به هر حال کانون پس از گذشت 6 ماه از تاسیس سرو صدای عجیبی در کشور کرده بود تا جایی که سازمان تربیت بدنی نیز طی نامه ای رسما اعلام کرده بود که فعالیتهای کانون موازی با فعالیتهای سازمان می باشد و سریعا انحلال آن را اعلام کنید ، این اتفاق نیفتاد و کانون راه خود را ادامه داد . در تابستان 1386 انتقال کمانه مدیر کل وقت تربیت بدنی استان به وزارت آموزش و پرورش قطعی و رایزنی ها برای انتخاب مدیر کل تربیت بدنی شروع شد. کانون مرکز ثقلی برای ایجاد اتفاق نظر برای انتخاب مدیر کل جدید شد ، کانون در همان روزها به اتفاق نظر جناب عرب را به عنوان کاندید مدیرکلی تربیت بدنی استان معرفی و ایشان تا آستانه صدور ابلاغ مدیر کلی هم پیش رفت اما خودش مایل نبود و پس از دیدار با جناب آقای علی آبادی ریاست وقت سازمان تربیت بدنی کشور انصراف خود را اعلام کرد . این موضوع باعث دلخوری و نگرانی جامعه ورزش و استاندار وقت شد و تصمیم بر این شد که رهبری ورزش استان بدست یک نیروی غیر بومی به نام خدا بخش سپرده شود ، مهرماه 86 ماه معرفی خدابخش بعنوان مدیرکل تربیت بدنی استان فارس نام گرفت و .....

ادامه دارد

بنام خدا

روز یکشنبه ساعت 17 عصر میزبان اننجمن اولیا ء مدارس فوتبال شهر شیراز بودیم ، بسیار خرسند و خوشحال شدم که اولیاء محترم نونهالان و نوجوانان عزیز در کلان شهر شیراز فعالیتهای مدارس فوتبال را زیر ذره بین داشته و با دقت نظر بالا مسائل مربوط را تجزیه و تحلیل می کنند ، خواهران و برادرانی که به عشق ورزش این شهر و بدون داشتن هیچ چشمداشتی قدم به این عرصه نهاده اند ، این عزیزان منتخب اولیاء مدارس فوتبال شهر شیراز می باشند ، حاج کاوس عباسی چهره نام آشنای ورزش فارس نیز آنها را همراهی می کرد . صحبتها و نظرات آنها را که شنیدم متوجه شدم اشراف کاملی بر مسائل فوتبال شهر دارند و عزم خود را جزم کرده اند تا دست راستی باشند برای هیات فوتبال شیراز . به این عزیزان خسته نباشید می گویم و برای آنها آرزوی موفقیت می کنم .

اما در طول این نشست 2 ساعته درد دلهای حاج کاوس عباسی کمی حقیر را نگران کرد و متوجه شدم که فوتبال شیراز روزهای سختی را در پیش رو دارد ، کاوس عباسی از ضعف بنیه مالی هیات به شدت گلایه مند بود ، اجاره بالای زمین چمن ، عدم وصول خرید خدمات توسط اداره کل تربیت بدنی ، عدم وجود فضای مناسب برای فوتبال شیراز و توقعات بیش از حد بعضی از آقایان مثل خودم ازجمله مواردی بود که ایشان را نگران کرده بود .

اینکه فوتبال رشته محبوب و پر طرفداری است بر هیچ کس پوشیده نیست ، یادش بخیر ، روزهایی که در خدمت ورزش استان بود هر 10 روز یکبار شخصا به ایشان زنگ می زدم و از اوضاع و احوال فوتبال شیراز مطلع می شدم . همیشه به ایشان می گفتم که اگر  تیم یا باشگاهی در شیراز وضعیت مالی خوبی نداره به تشخیص خودت تخفیفی منظور کن و به حساب اداره کل بگذار ، ایشان هم همیشه پیگیر بود و انگیزه فراوانی داشت ، وقتی اون روزها رو به خاطر می یارم و صحبتهای حاج کاوس رو با سرپرست تربیت بدنی استان در چند روز گذشته شنیدم بسیار متاسف شدم .

در همون روزها ما متهم به عدم حمایت از فوتبال بودیم و امروز همه چیز بر وفق مراد است ، امروز فوتبال استان بیشترین بیمه شده را دربین رشته های مختلف ورزشی دارد ، این یعنی بیشترین مخاطبین استان در ورزش علاقمندان به فوتبال هستند بنابراین می طلبد تا این رشته بیشتر مورد توجه مسولین باشد . همه باید یادمان باشد که فوتبال این شهر متعلق به آقای عباسی تنها نیست ، متعلق به همه است و می بایست همه برای رشد و توسعه آن کمک کنند . فوتبال پایه بدون کمک دولت رشدی نخواهد داشت و چنین تفکراتی به بخش حرفه ای این رشته محبوب و حتی به فوتبال ملی نیز در آینده خسارت خواهد زد . 

به حاج کاوس عباسی خسته نباشید می گویم و به خاطر فعال نمودن انجمن اولیاء مدارس فوتبال از شما سپاسگزارم . 

بنام فاتح قلبها

دیشب مراسم ازدواج یکی از خدمتگزارن به ورزش استان برگزار شد ، جشن ازدواج آقای قاسم محمدی ، از جامعه عزیز و زحمتکش عرصه خبر .

جناب آقای محمدی،  آغاز زندگی مشترک را به شما و همسر گرامیتان تبریک می گویم و زندگی سرشار از عشق و آسایش و خوشبختی را برای شما آرزومندم .

قاسم خان ، انشاء الله پای هم پیر شید .

بنام خدا

در یکی از صفحات این وبلاگ در چندروز گذشته مطلبی را در خصوص مدارس فوتبال و نحوه برگزاری جشنواره های آن در شهر شیراز نگارش کردم که بعضا باعث دلخوری بعضی از دوستان شده است ، بعضی ها هم که خود عامل بروز مشکلات بوده اند مطالب حقیر را به دو ستان  زحمت کش حقیر در هیات فوتبال استان انتصاب داده اند که با عث تاسف است ، دوستانی که مسولان کمیته های فوتبال استان هستند همه از زحمت کشان این رشته محبوب هستند واینجانب به آنها ارادت دارم . امید وارم دیدگاههای مندرج در این وبلاگ باعث تحول و ارتقاء عملکرد اول خودم و دوم سایر زحمت کشان ورزش استان شود نه وسیله ای برای تخریب آنها .   

بنام ایزد منان

دوستی از زحمت کشان فوتبال شیراز با انتقاد از نوع گلایمندی حقیر از هیات فوتبال شیراز از تلاش عزیزان شاغل در آن هیات دفاع کرده است ودر ارسال پیام خود مطالبی را درج کرده است که بنده هم به آن اعتقاد قلبی دارم . اینکه دوستان در آن هیات زحمات زیادی را برای فوتبال شهر می کشند حرفی نیست و همه می دانند و قدر دان آنها نیز هستند . روی صحبت حقیر با این عزیزان در خصوص شفاف شدن شرح وظایف بود و فعالیتهای مدارس فوتبال ، شایسته استان فرهنگی فارس نیست که در میدان ورزش اشکی از چشم یک نو نهال ریخته شود ، قطعا هر کسی می بایست از نتیجه زحمات خودش سود ببرد بنابراین اینکه فوتبال آموزانی از تیم منتخب استان به صورت ناگهانی از مدرسه ای به مدرسه دیگر انتقال یابند موردتائید حقیر نبوده و پسندیده نیست ، باید بررسی شود و چنانچه تخلفی صورت گرفته است با متخلف برخورد قانونی شود ، به هر حال با همه محبتی که دوستان به حقیر دارند احساس واقعی بنده این است که وظیفه دینی بنده است که در همه حال به عنوان خدمتگزاری در خدمت ورزش شهر و استان باشم و ازتمام توان خود برای محقق ساختن این اعتقاد استفاده خواهم کرد ، شرمنده دوستان خصوصا مدیران باشگاهها و فوتبال دو ستان هستم که نتوانستم در طول دوران خدمتم فضای جدیدی برای این رشته محبوب و پر طرفدار احداث کنم و از این لحاظ هیات فوتبال شیراز تنگناههای فراوانی در ارئه خدمات به باشگاهها  دارند. اما دوست عزیز یادت باشد ما حصل کلیه زحمات عزیزان تربیت و آموزش عزیزانی است که آینده استان را تضمین کند و به نظر حقیر این راه راه درستی نیست ، برای این سن و سال توجه به مسائل تربیتی در اولویت است ، کسب مقام و شهرت برای مدارس در اولویتهای بعدی قرار دارد . بنده ارادتمند کلیه دوستان هستم اما واقعا هیات فوتبال شیراز می بایست برای تعلیم و تربیت این عزیزان راه و روش مناسب تری را انتخاب نماید . آنچه که بدان باید اعتقاد داشت و به آن توجه کرد این است که این عزیزان در سن و سالی نیستند که استفاده تجاری از آنها شود ، باید آزاد باشند و مدارس دلخواه خود را انتخاب کنند ، بهترین وسوسه برای جذب این نونهالان ارائه خدمات با کیفیت بالاتر در هر مدرسه است ، این امر باعث ایجاد رقابت سالم در بین مدارس می شود ، بنابراین در صورت رخ دادن چنین اتفاقی به جای اینکه مدرسه به دنبال فوتبال آموز باشد آنها به دنبال مدرسه می باشند. ضمن اینکه کسانی که در امورات اجرایی مدارس نقش کلیدی دارند می بایست قبل از بکار گیری یک دوره آموزش ویژه این سن و سال ببینند و سپس مشغول به کار شوند .

این پیشنهاد سازنده است و قطعا از ارزش و شخصیت و تلاشهای جناب عباسی و همکارانش در هیات فوتبال شیراز چیزی نمی کاهد .