بنام خدا

روزی ناخدای کشتی و سرمهندس آن با هم صحبت می کردند . صحبت شان به اینجا کشیده شد که مهارت و تخصص کدامیک در امر هدایت کشتی مهم تر است . رفته رفته بحث خیلی داغ شد و به جایی رسید که ناخدا و سرمهندس تصمیم گرفتند به مدت 24 ساعت کار خود را عوض کنند . قرار شد سرمهندس سکان هدایت کشتی را بدست گیرد و ناخدا به موتور خانه کشتی برود . هنوز چند ساعتی نگذشته بود که ناخدا عرق ریزان از عرشه زیر بالا آمد . صورت و لباسش روغنی شده بود داد زد که :"مهندس بیا برو به موتورخانه . موتور کار نمی کنه ،" مهندس هم فریاد زد :" معلومه که کار نمی کنه ، کشتی به گل نشسته است ! "

این شده حکایت ورزش حرفه ای ما در کشور . کسانی که تخصص و مهارتی در ورزش نداشته اما بسیار مدعی و خیال می کنند با خواندن چند کتاب و کسب القابی همانند مدرس ، استاد و...... می توانند بخش بزرگ و مهمی از این فعالیت فرهنگی را مدیریت کنند . عدم توفیقات پی در پی ورزش کشور در بخش حرفه ای به دلیل همین افکار توخالی است که متاسفانه ذهن خیلی از ورزشیها را تسخیر کرده است . اگر امروز شاهد به حراج گذاشتن باشگاههای ورزشی تحت عنوان خصوصی سازی ورزش هستیم و توفیقاتی نیز در این بخش نداشته ایم به همین دلیل است که همه به اصل کار اعتقاد داریم اما از درک واقعی و چگونگی عملیاتی کردن آن عاجزیم . سعی هم نکرده ایم کسانی را که در حوزه های اقتصادی به چنین اموری آشنا هستند را مشاور خود قرار دهیم . قدر مسلم آنچه که در بخش خصوصی انگیزه ایجاد می کند تا به عرصه ورزش ورود کند در نظر گرفتن سود است. اتفاقی که در کل دنیا شاهد آن هستیم . این یعنی اینکه در واگذاری ورزش به بخش خصوصی علاوه بر درنظر گرفتن کارشناسان ورزش می بایست یک تیم اقتصادی ماهر و متخصص نیز در کنار ورزشیها حضور داشته باشند.

در نظر نگرفتن این امر مهم و کلیدی با عث شده است که خیلی از عاشقانی که قصد باشگاه داری داشته تا خود را مطرح کنند پس از قدام به گل نشینند . افرادی که بسیار متمول و صاحب نام بوده اند . نتیجه ای که برای خیلی از مدیران ما و علاقمندان به مدیریت و مربی گری در سطوح بالا درس عبرت نشده و پشت سرهم قربانی می گیرد . شاید تعجب کنید که دولت هم چون از طریق باشگاه داری منتفع نمی شود اقدام به فروش باشگاهها می نماید . البته درست است که قانون است اما استدلال قانونگذار هم برای طرح و تصویب این قانون هزینه بر بودن باشگاهها می باشد .

آماده بودن زیر ساختها یعنی چه ؟ این سوالی است که اگر پاسخ قانع کننده ای برای آن پیدا کنیم شاید بتوانیم ورود بخش خصوصی را به ورزش سرعت ببخشیم . آن هم بدون آسیبهای احتمالی موجود . بعنوان مثال اگر قبل از واگذاری باشگاه استقلال اهواز به بخش خصوصی پیش شرط می گذاشتیم که خریدار حتما می بایست یک مجموعه ورزشی استاندار احداث کند و بعد مجوز باشگاهداری صادر می شد آیا تا کنون این باشگاه واگذار شده بود ؟ مسلما نه . بنابراین سازمان خصوصی سازی کشور می بایست قبل از خصوصی سازی نسبت به آماده کردن زیرساختها اقدامات لازم را بعمل آ ورد . حال این زیر ساختها کدامند ؟

این مطلب ادامه دارد .

بنام ایزد منان

روز گذشته همزمان با استعفای اعضای هیات مدیره باشگاه برق شیراز در جراید محلی فارس ( شنبه 16/5/1390) یکی از این نشریات که ادعای حرفه ای بودن را نیز سالها به یدک می کشد به صورت ناجوانمردانه بدور از رسالت اصلی خویش به جای درج متن استعفا تحلیلی غلط از آن متن را درج کرده و افراطی از شخص یا اشخاصی حمایت می کند که به گفته خود آنها یک عکس ورزشی ندارند . البته این اوضاع و احوال مربوط به امروز نیست و متاسفانه آنقدر تکرار شده است که همه آنهایی که دستی از دور بر آتش ورزش دارند می دانند که : ( هرکه بامش بیش برفش بیش ) . گفته اند که آقایان نامی در ورزش نداشته و به کمک برق بدنبال کسب شهرت بوده اند . البته ایشان درست می گوید انگار نبود همین رسانه که پس از رفتن خدابخش به اصفهان با تیتر درشت در صفحه اول برای استاندار وقت نوشت :( اوکه همین جاست کجا می روید. ) و... البته در آن روزها ورزشی بودم و موفق اما روزگار چرخید و حال غیر ورزشی و ناشناس . نوشته اند که درتیم نونهالان ... نبوده اید لطفا شما که خود را عقل کل می دانید بنویسید که آقای عباسی وزیر محترم ورزش چرا عکس ورزشی ندارید ! البته از شما توقعی نیست چرا که در ک مطالب برای شما سخت است و دقیقا دلایل سوختن و اندازه آن را هم می دانم . بهتر است بدانید حق هم همیشه ثابت می شود نه روشن.

آنچه که لازمه ورود به حرفه مقدس خبرنگاری است صداقت مروت و پاکی است که متاسفانه در حال حاضر خبری از آن نیست . فردی به یکی از دوستان حقیر در تهران زنگ زده و گفته است  است منظور فلانی در مطلب قبلی وبلاگش شمایی .این امر نشان از چه می دهد .  واقعا رو رو برم نه آقا منظورم رئیس حضرتعالی است البته خودتم دسته کمی از اون نداری . بنده یک نخ موی گندیده اون رفیق تهرونی را با صدتا امثال شما عوض نمی کنم . اون آنقدر ادب و مرام داره که در رفاقت سنگ تمام بزاره .

به قول یکی از رفقا می گفت : خوبی که از حد بگذرد ابله گمان بد برد .   

ندایی از اندیشه برخاست . چشمها گشوده شدتر شد. ابروان در هم کشیده شدند . ذهن سوال کرد. اندشه پاسخ داد. ذهن دوباره پرسید. اندیشه، فرمانِ کنکاش داد. ذهن جُست. دست، تکانی خورد و انگشتان به لرزه درآمدند. قلم لغزید و لغزید. برگ سفید، لبالب پُر شد. ذهن، شتابان به اندیشه خبر داد. اندیشه لبخندی زد و جان، آسود. 

بار دیگر 17 مرداد فرا رسید و برای لحظه ای خبرنگاران را به مکث و سکوت واداشت. این قشر جامعه که به لحاظ نوع کار و فعالیت خود، غالب اوقات دیدگانی موشکاف و تیزبین و ذهنهایی تحلیلگر و تفسیرگر دارند و به همین دلیل چهره های آنان قیافه هایی پرسشگر و جستجوگر به خود می گیرد، فقط یکبار در سال، لبخندِ حاکی از آرامش و فراغت از دغدغه های کاری بر لبانشان جاری می شود و نقش شادی بر چهره ی آنها می زند و آن، 17 مرداد، روز خبرنگار است.

این روز، یادآور حماسه آفرینیهای آنهایی است که بقای حقیقت را به بقای خود ترجیح دادند و با خون خود بر برگه های اعلام نوشتند. یاد و خاطره ی شهیدان خبرنگار را گرامی می داریم.

روز خبرنگار را به همه ی خبرنگاران و فعالان حوزه ی خبر و رسانه تبریک می گویم و برای یکایک آن عزیزان آرزوی موفقیت و سربلندی دارم.

تحولی که امروز در عرصه ی رسانه در کشور ما در حال وقوع است، نقطه ی عطف بسیار مهم و بی سابقه ای است که به همت دست اندر کاران و فعالان بخش در چند سال اخیر محقق شده است و مطمئنا این سالها در تاریخ و تمدن ایرانِ بزرگ به ثبت خواهد رسید.

ایران اسلامی ایستاد؛ علی رغم تمامی حملات پی در پی به او. ایستاد، با جوانانی که خون خود را در راه حقیقت فدا کردند.

بار دیگر روز خبرنگار را تبریک می گویم و با بهترین آرزوها امیدوارم که برای همیشه، اندیشه مان از نفوذ پلیدیها و افکار منحرف کننده و منفی پاک بماند.

مدتهای زیادی بود که دیگران می گفتند و من باور نداشتم . دوستی که حاضر بودم در تمام مراحل زندگیش ورود کرده و کمک کنم . در این دوستی مورد انتقاد خیلی ها قرار گرفته و در بعضی اوقات خیلی ها از سرحسادت چه جملاتی که نگفتند . از خانواده ای محترم و نجیب و دوست داشتنی . هنوز هم اعتقاد دارم اشتباه نکردم اما این روزها نشانه ای از صحت و سقم تذکرات مردم را لمس کردم . در مراسم تشیع جنازه یکی از دوستان بودم که فردی گفت ..... را خواندی گفتم نه گفت حتما بخوان تا به عیار معرفت دوستت پی ببری گفتم شما چرا ناراحتی گفت برای شما گفتم  عیار این دوستی از قبل هم برای بنده مشخص بود و شکایتی هم ندارم چرا که دوستی یک شمشیر دو لب است خوشحالم زمانی که دوست بودیم و در حد توانم به ایشان کمک می کردم و همه هم غصه آن را می خوردند و خوشحالم که امروزه هم با تخریب من به نوایی می رسد اگر همه در دوستی به این اصل توجه داشته باشند که در هر حال خیرت به دوست برسد دیگر خود را سرزنش نمی کردند . امیدوارم منافع این دوستی در هر دو صورت موجب خیرو برکت در دنیا و آخرت برای ایشان شود .

حکایت دوست ما هم مثال حکایتی است که سعدی علیه الرحمه از قول یکی از حکما نقل می کندو می فرماید:

یکی را از حکما شنیدم  که می گفت : هرگز کسی بجهل خویش اقرار نکرده است مگر آنکس که چون دیگری در سخن باشد  همچنان ناتمام گفته سخن آغاز کند .

سنگ بدگوهر اگر کاسه زرین بشکست

                                    قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود

دوست من بارها گفتم خود را کم مفروش امیدوارم که در این معامله منفعتی در خور شانت برده باشی .

بنام ایزد منان 

برادرارجمند جناب آقای مهندس مشفقیان

ریاست مجمع موسسه فرهنگی ورزشی برق شیراز

تاریخ : 13 / 5 / 1390

سلام علیکم 

با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما در ماه مبارک رمضان همانگونه که مستحضرید در آخرین جلسه هیات مدیره که در دفتر حضرتعالی تشکیل شد ( 20 / 4 / 1390 ) بحث واگذاری و درج آگهی مزایده فروش باشگاه مطرح و با توجه به عدم میل و رغبت وزیر نیرو مبنی بر تیم داری در فصل جاری و تایید این موضوع از طرف حضرتعالی  اینجانبان خواستار کناره گیری ازهیات مدیره باشگاه شده که حضرتعالی فرمودید تا زمان بازگشایی مزایده و تعیین برنده آن صبرنمایید که به احترام شما این اتفاق افتاد.اما مجددا شخص حضرتعالی در جلسه هیات مدیره باشگاه مورخ (12 / 5 / 1390 )  قطعی بودن واگذاری رااعلام واینجانبان بحث خاتمه همکاری را  مطرح که حضرتعالی نیز بزرگواری کردید و موافقت شفاهی خود را اعلام وفرمودید مزایده قبلی به خاطر اشکالات شکلی باطل شده است و قرار است دوباره مزایده برگزار شود و تغییری دراین تفکر ایجاد نشده است بنا براین با توجه به اینکه آینده این باشگاه محبوب و مردمی در هاله ای از ابهام است رسما استعفاوکناره گیری خود را از عضویت هیات مدیره باشگاه برق اعلام می نماییم و نظر حضرتعالی را به موارد ذیل معطوف میداریم .                                                                                                             

اول اینکه از شما به خاطر حسن اعتماد به خود سپاسگزاریم وبه شمااین اطمینان را می دهیم که در این مسولیت خطیر کوتاهی نکرده و تا آنجا که در توان داشتیم در طبق اخلاص گذاشته وبدون هیچگونه چشمداشت مادی  مشغول به انجام وظیفه شده و تلاشهای فراوانی انجام شد تا برق به جایگاه اصلی خود برگردد اما بنا به دلایلی که بیان آنها از حوصله حضرتعالی خارج است توفیقات آن چنانی نداشته که از این بابت هم از مردم شریف و علاقمند به ورزش استان عذرخواهی می کنیم .

دوم اینکه در طول یکماه گذشته تلاشهای فروانی کردیم تااز طرق مختلف واگذاری باشگاه برق شیراز به بخش خصوصی همزمان با واگذاری سایر باشگاههای دولتی انجام شود اما نشد . حاج آقا برق بخشی از جوانی پیشکسوتانی است که امروز در گوشه و کنار این شهر نظاره گر روزهای سخت حاصل عمر خود می باشند نه کسی از آنها مشورت می گیرد و نه کسی به نظرات آنها اعتنا می کند .خیلی از مردم بابرق زندگی می کنند وبه عشق آن در پایان هر هفته شاد یا غمگین می شوند . اگر هم تلاشی برای جدا نشدن برق از بدنه وزارت نیرو شد فقط به این دلیل بود که مردم می خواستند . در همین راستا نیز مجددا از شما عاجزانه تقاضا داریم تا سال آینده بدون درنظرگرفتن اینکه چه کسی متولی تیم خواهد شد باشگاه را از پوشش وزارت نیرو خارج نکنید . به شما قول می دهیم با حضور استاندار ورزش دوست و حمایت نمایندگان مردم در خانه ملت امسال سالی متفاوت با سالهای گذشته است و برق می تواند با لطف خدا و حمایت حضرتعالی به جایگاه اصلی خود باز گردد . حاج آقا برای واگذاری ورزش به بخش خصوصی درکشور ما زیرساختهایی لازم است تا بخش خصوصی علاوه برحضور در عرصه ورزش بتوانند از قبل آن منفعتی نیز ببرد همانند کشورهای پیشرفته که مالکان باشگاههادر هرسال میلیاردها دلاراز طریق آن به جیب می زنند .آیا تا کنون به فکر فرو رفته اید که چرا در استان خودمان و سایر استانهای کشور صنایع استقبالی از باشگاهداری آن هم در فوتبال نمی کنند . واضح و روشن است که به دلیل عدم وجودهمان زیرساختها میلی به حضور در عرصه ورزش ندارند . جناب آقای مشفقیان وقتی دولت درپرداخت هزینه های سر سام آور باشگاهها مانده است اما وا گذاری را با صبر و حوصله بیشتری پیگیری می نماید چه معنایی دارد؟ آیا بدنبال رفع مشکلات موجودو آماده کردن زیرساختها نمی باشد؟ بنابراین عجله کردن در واگذاری یعنی ریسک واتفاقات ناخوش آیندی که متاسفانه نادیده گرفتن آن باعث شد تیم اول خوزستان یعنی استقلال اهواز به دسته 2 کشور سقوط کند و هیچ نام و نشانی از آن باشگاه مردمی نباشد . حال خود دانید .به مشاوره هایی که حضرتعالی در طول 5 سال گذشته در خصوص این باشگاه ریشه دار از نزدیکان خود گرفته اید توجه کنید و ببینید که حاصل و نتایج این مشاوره ها چیست . 29000000000 ریال بدهکاری و رسیدن به بن بست در باشگاهداری . لذا یکبار هم که شده در خصوص تصمیمات اتخاذ شده برای واگذاری نظر کارشناسان حوزه ورزش را جویا شوید .هستند کسانی که بدنیال مطرح کردن خود از طریق این با شگاه قدیمی می باشند و خود را عاشق سینه چاک ورزش این استان می دانند اما فراموش نکنید که هیچ عشقی بالاتر و شیرین تر از خدمت به مردم نیست. اگر هم باور ندارید می توانید امتیاز تیم را برای واگذاری بدون واگذاری مجموعه ورزشی برق منطقه ای استان به مزایده بگذارید تا ببینیدومتوجه شوید که چگونه عشاق برای جان فشانی سینه سپر می کنند !          

سوم و آخر اینکه در طول این مدت بودند کج اندیشانی که خیال می کردند اعضای هیات مدیره چشمداشتی به مالکیت باشگاه داشته و تلاش آنها برای جدانشدن برق از بدنه دولت در جهت تامین منافع خویش می باشد اما حضرتعالی خوب می دانید که اینجانبان هیچگاه پیشنهاد خرید باشگاه را به شما نداده و فقط پیشنهادی در خصوص خودگردان بودن برق بدون جدایی برق از بدنه دولت ارائه که آن هم منتفی شد . در دامن زدن به این موضوع بعضی از نزدیکان حضرتعالی با انتقال مطالب جلسات هیات مدیره به سایرین به ناحق جوی در این خصوص راه انداخته که البته جای تعجب نیست چراکه که این اتفاقات دائما در چند سال گذشته رخ داده و حواشی چند ساله برق هم بی ارتباط با این موضوع نبوده است . حضرتعالی در طول این مدت از سر صداقت و پاکی به مشاوره این عزیزان اعتماد که امیدوارم آن عزیزان هم از سر دلسوزی و اخلاص به شما مشاوره داده باشند چرا که گذشت زمان این موضوع را به صورت شفاف برهمگان اثبات خواهد کرد .به هرحال مسولیت عواقب ناشی از این اتفاق نا میمون از نظر مردم فهیم و ورزش دوست استان بعهده وزارت نیرو می باشد.امروز و در این آشفته بازار سکوت معنی دار خیلی ها هم مایه تاسف است. امیدواریم که برق شیراز همانند همیشه با صلابت و موفق باشد .                                                                                                                                     

سعدی علیه الرحمه فرمود :

     ( شرط عقلست صبر تیر انداز            که چو رفت از کمان نیاید باز)

خدا یارو نگهدارتان  عبدالرضا منصوری     حسین حیاتی        حیدرعلی کامیاب                           

رونوشت : خبرگزاری ایرنا مرکز فارس