راه رستگاری

امام علی (ع) : نهج البلاغه خطبه 22

قیامت پیش روی شما و مرگ در پشت سر ، شما را می راند. سبکبار بشوید تا برسید . همانا آنان که رفتند در انتظار رسیدن شمایند.

می فرمایند : این سخن امام (ع) پس از سخن خدا و پیامبر(ص) با هر سخنی سنجیده شود برتری دارد . و از آن پیشی می گیرد . و از جمله ( سبکبار شوید تا برسید ) کلامی کوتاه تر و پر معنی تر ازآن شنیده نشده ! چه کلمه ژرف و بلندی ! چه جمله پر معنی و حکمت آمیزی است که تشنگی را با آب حکمت می زداید!

التماس دعا

بنام خدا 

گام بعدی در خصوصی سازی ورزش در کشور شناسایی و تائیید صلاحیت اشخاص حقیقی یا حقوقی است که پیشگام شده و برای مشارکت در مدیریت بخشی از ورزش کشور اعلام آمادگی کردند. بدون شک پس از تهیه و تدوین طرح واگذاری از طرف سازمان تربیت بدنی قطعا شرایط افراد یا بنگاههای اقتصادی که تمایل به تیم داری در لیگهای حرفه ای کشوررا دارند می  بایست تعیین شده باشد حال چه در خود طرح و چه پس از تهیه طرح .                                                                                            

ملاحظه می کنید که امروزه ورزش تاثیر بسیاری در سایر امور منجمله امور اقتصادی و تجاری ، سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی ، مذهبی و ..... دارد . د ر خیلی از ممالک پیشرفته نماد قدرت یک کشور محسوب می شود . لحظاتی مردم را شاد می کند و لحظاتی نیز اشک مردم را در می آورد . توفیق در ورزش یعنی کاستن ناهنجاریهای اجتماع ، یعنی داشتن جامعه پر شور ، بانشاط و سالم وخدای نکرده عدم توفیق در این بخش برابر است با هموار شدن راه برای توسعه ناهنجاریها .                                             

حق مردم است که بدانند متولیان آینده ورزش کشور در بخش حرفه ای چه کسانی یا گروهی هستند و با چه شرایط و چه اهدفی گام به این میدان بزرگ نهاده اند . چه طرحی برای آینده باشگاه دارند . آیا برنامه بلند مدت برای توسعه و رسیدن به اهداف باشگاه مورد نظر خود تدوین کرده اند. تامین منابع مالی باشگاه از چه محلی خواهد بود ؟ آیا تا کنون در ورزش کشور فعالیت داشته اند یا نه ؟ اعتقاد به یک مدیریت علمی و استفاده از صاحبنظران در بخش اقتصاد و ورزش کشور دارد ؟ و .......... ..                                            

پاسخ به این سوالات و تایید صلاحیت متقاضیان حضور در ورزش کشور به مردم آرامش می دهد و آنها را مطمئن می سازد که این اشخاص حقیقی یا حقوقی توان انجام این کار بزرگ راداشته  و نیز آنها را نسبت به آینده باشگاه مورد علاقه خود امیدوارتر می سازد . پس از این اتفاق  تعامل مردم و علاقمندان به ورزش در رشته های مختلف بیشتر و صمیمی تر خواهد شد . امروز اگر مشاهده می کنید یکی از اعراب  خاور میانه  مالک یکی  باشگاههای  فوتبال در کشور انگلیس است به  دلیل همان آرامش و اطمینانی است  که  مردم نسبت به آینده باشگاه محبوبشان بدست آوردند .                                                                                                                                

تعارفی نیست قرار است بخشی از فرهنگ نواحی مختلف کشورمان به بخش خصوصی واکذار شود . باید حساس بود وهوشیار امروز برای باشگاههایی تصمیم گیری می شود که میلیونها نفر طرفدار دارند باشگاههایی مثل پیروزی و استقلال . باید علاقمندان به این باشگاهها از این واگذاری رضایت خاطر داشته با شند . ازطرف دیگر کسانی متولی کار شوند که صاحب یک تفکر حرفه ای در ورزش بوده و به دنبال تولید ثروت با شند و این بار سنگین را از دوش دولت بردارند نه اینکه خود باری اضاف بر بارهای دولت شود. البته این به معنای نادیده گرفتن حمایت دولت از بخش خصوصی نمی باشد و انشاء الله در بخش بعدی به نقش حمایتی دولت نیز اشاره خواهد شد .                                                                                                                             

این روزها در ماه مبارک رمضان ماهی که با نام اولین امام وپیشوای شیعیان علی بن ابی طالب (ع) مزین شده است قرار داریم . ماه خود سازی مومنان ، ماه رستگاری ، ماه کمک به ایتام ، ماه شستشوی قلبها ، ماه نزول قرآن ، ماه بخشش و انفاق ، ماه همدلی و رحمت ، ماه مروت و جوانمردی ، ماه دوری جستن از پلیدیها و شیطان و نهایتا ماه آمرزش .                                             

مولای متقیان امام علی ( ع ) در خطبه 17 نهج البلاغه می فرمایند :( خطاب به کسانی که خود را مدعی قضاوت میدانند و شایسته آن نیستند .)                                                                                                                                           

دشمن ترین آفریده ها نزد خدا 2 نفرند :

اول مردی که خدا او را به حال خود گذاشته ، و از راه راست دور افتاده است . دل او شیفته بدعت است و مردم را گمراه کرد ، به فتنه انگیزی می کشاند و راه رستگاری گذشتگان را گم کرده و طرفداران خود و آیندگان را گمراه ساخته است . بار گناه دیگران را یر دوش کشیده گرفتار زشتیهای خود نیز می باشد .                                                                                             

دوم مردی که مجهولاتی به هم بافته ، و در میان انسانهای نادان امت ، جایگاهی پیدا کرده است . در تاریکیهای فتنه فرو رفته ، و از مشاهده صلح و صفا کور است . آدم نماها او را عالم نامیدند که نیست ، چیزی را بسیار جمع آوری می کند که اندک آن به از بسیار است ، تا آن که از آب گندیده سیراب شود ، و دانش و اطلاعات بیهوده فراهم آورد .                                                        

حکیم عمر خیام نیشابوری نیز می فرمایند :

نیکی و بدی که در نهاد بشر است        شادی و غمی که در قضا و قدر است

با چرخ مکن حواله کاندرره عقل          چرخ از توهزار بار بیچاره تر است  

خدا یارو نگهدارتان التماس دعا

بنام خدا

زیر ساختهای لازم در ورزش برای واگذا ری به بخش خصوصی کدامند ؟

اول ایجاد یک تفکر حرفه ای در مردم و مسولین کشور . تا به حال فکر کرده اید که هدف از واگذاری ورزش حرفه ای به بخش خصوصی چیست ؟ ذهنیت عموم مردم در خصوص این انتقال چیست ؟ چرا در بعضی اوقات مردم با واگذاری ورزش به بخش خصوصی مخالفت می کنند ؟ و بالعکس چرامسولین پافشاری برای واگذاری ورزش به بخش خصوصی می کنند ؟ چرا اکثر اظهار نظرها در این حوزه متفاوت است ؟ اینها و دهها سوال دیگر در حوزه خصوصی سازی ورزش وجود دارد که پاسخ به آن گام اول خصوصی سازی است .

مهمترین هدف دولت از واگذاری باشگاههای ورزشی به بخش خصوصی همانند همه واگذاریها در بخشهای اقتصادی رشد و توسعه و مشارکت مدیریت مردم در امورکشور است . این اهداف رویکردهای مثبت اجتماعی همانند اشتغال زایی ، مشارکت در مدیرت ورزش کشور ، نوسازی فضاهای ورزشی نظارت ،ایجاد رقابت سالم ، ارزیابی دقیق و بیشتر ، صرفه جویی در هزینه ها و استاندارد کردن فعالیتها وفق مقررات مربوط را درپی دارد . بنابراین در گام اول مردم باید بدانند که خصوصی سازی ورزش نه تنها منجر به ضعف ورزش نخواهد شد بلکه به رشد و توسعه آن هم کمک می کند . و از طرف دیگر مدیران و مسولین هم بدانند که  واگذاری یک با شگاه به معنای رفع مسولیت  نمی با شد بلکه مسولیت آنها بیش از پیش خواهد شد .

ایجاد چنین تفکری در مسولین و مردم به عهده سازمان تربیت بدنی است . با این همه حرف و حدیث در خصوص این موضوع از طرف مدیران ارشد کشور تا کنون هیچ طرح و برنامه ای برای اجرای آن تدوین نشده و همه به این فکرندکه هدف دولت از خصوصی سازی کم کردن هزینه های این بخش می باشد به هر قیمتی . در حالی که چنین نیست چرا که ورزش یعنی عشق جوانان این مرزو بوم . عشقی که باعث می شود در طول هر سال پرچم مقدس و پر افتخار کشور عزیزمان در سرزمین بیگانه بارها به احتزاز در آید . اگر مدیری از سر ناتوانی در گوشه ای از ایران اسلامی واگذاری را برای فرار از مسولیت می د اند نمی توان آن را هدف خصوصی سازی ورزش در کشور نامید . امروزه در اکثر کشورهای پیشرفته در ورزش ، باشگاهها خصوصی اداره می شوند و حتی دولت هم از قبل آن باشگاهها منتفع می شود .

سازمان تربیت بدنی کشور می بایست هر چه سریعتر طرح و برنامه خود را برای واگذاری ورزش حرفه ای به بخش خصوصی ارائه تا هم نگرانیهای مردم در این باب رفع شود و هم مسولین بدانندکه خصوصی سازی یعنی توفیقات روز افزون ورزش نه فرار از مسولیت . در این برنامه نقش مالکان ، مردم و دولت می بایست مشخص شده باشدتا همه با کمک هم نسبت به ارتقاء ورزش کشور اقدام کنند . ورزش یک نهاد فرهنگی است و دولت دارای تجربه در واگذاری یک نهاد فرهنگی می باشد . اگر خاطرتان باشد زمانی که اولین مدرسه های غیر انتفاعی در همین استان خودمان افتتاح شدند مردم استقبال خوبی نکردند. دولت با ارائه تسهیلات بلاعوض و تامین نیروی انسانی این مدارس تا حدود 10 سال پس از شروع این رویکرد مهم ، اعتماد مردم را به این مدارس جلب و امروزه خیلی از این مدارس برای تکمیل ظرفیت خودآزمون برگزار می کنند . این در حالی است که دیگر برای اینگونه مدارس نه تسهیلاتی همانند گذشته و جود دارد و نه از نیروی رسمی وزارت آموزش و پرورش استفاده می کنند . رقابتی سالم در بین آنها وجود دارد و روز بروز هم بر تعداد آنها افزوده می شود .

قطعا در طرح واگذاری ورزش به بخش خصوصی نقش حمایتی دولت هم دیده خواهد شد . دولت می بایست در کنار تهیه و تدوین طرح واگذاری اجازه ندهد تا خیلی از مدیرانی که توان مدیریت یک باشگاه ورزشی را در زیر مجموعه خود ندارند با اهدافی دیگر باشگاههای ورزشی تحت پوشش خود را واگذار کنند . چرا که شکست در این بخش کل طرح را زیر سوال خواهد برد . همان طور که امروزه خیلی از منتقدین تا صحبت از خصوصی سازی می شود بحث باشگاه استقلال اهواز را می کنند . عملکرد دولت تا زمان آماده شدن طرح می بایست بر اساس اعتماد سازی افکار عمومی و شفاف سازی اهداف این طرح باشد . همه کارشناسان و صاحبنظران حوزه ورزش و اقتصاد در انجام این طرح مهم اتفاق نظر دارنداما با سلیقه ای عمل کردن در اجرای آن مخالفند . امید است طرح مذکور هرچه سریعتر تهیه و در اختیار مردم و مسولین قرار گیرد تا مردم خوب ، فهیم و ورزش دوست کشور عزیزمان ایران اسلامی دغدغه ای در خصوص اجرای این طرح نداشته باشند .  

 دردو هفته گذشته لیگ برتر فوتبال کشورمان درحالی برگزار شد که فارسی ها یکبار دیگر شاهد حضور نماینده خود در این رقابتها بودند .از آن مهمتر حضور استاندار محترم و سایر مسولین استان در مجموعه ورزشی حافظیه بودند. می بایست این حضور را به فال نیک گرفت و امیدوار شد که سال 90 برای فوتبال فارس سالی متفاوت با سالهای گذشته است .                                        

اما با اندک تاملی در وضعیت فوتبال کشور و فوتبال استان خودمان به این نتیجه میرسیم که در چهارسال گذشته سهم ما از توفیقات نه چندان کشور بسیار ناچیز بوده است .                                                                                                              

بدون در نظر گرفتن کیفیت بازیها و نتایج بدست آمده و پر شدن اوقات فراغت جوانان و علاقمندان به ورزش نکاتی است که توجه علاقمندان به فوتبال را در این استان پهناور و مستعد به خود جلب می کند . مواردی که متاسفانه بعضا پرداختن به آنها فراموش می شود وفوتبال فارس را بیش از پیش به قهقرا می برد :                                                                                           

اول اینکه در بین قاضیان لیگ برتری نام ونشانی از داوران فارسی نیست استانی که به ایران کوچک شهرت دارد و مدعی است که در طرح ویژن دوران موفقی را پشت سر گذاشته است اما نمی توان دلیلی را برای آن بر شمرد .                                         

 دوم اینکه درعرصه  مربیگری هم به جز نیمکت فجر شهید سپاسی و سرمربی نفت آبادان حاج غلام پیروانی خبری از سایر مربیان فارسی بر روی نیمکت سایر تیمهای لیگ برتری نیست و مربیان فارسی در رقابت برای کسب کرسی در لیگ دسته یک کشور آن هم در استان خودشان می باشند . به نظر میرسد جایگاه فعلی فارس در فوتبال کشور در حدو اندازه های این استان ورزش خیز و مستعد نمی باشد.  از همه مهمتراینکه فارس در هیات رئیسه فدراسیون یک کرسی نیز دارد که فوتبال استان از این کرسی نفع چندانی نبرده است . این در حالی است که کلاسهای مربیگری در سطوح مختلف نیز دائما در حال برگزاری است و یکی از استانهای غنی در امر مربیگری هستیم .                                                                                                                           

سوم اینکه  اوضاع واحوال باشگاه های دسته اولی استان هم که تا 30 روز قبل از شروع مسابقات برای همه علاقمندان واضح و روشن است . و در نهایت برخلاف اکثر استانهای کشور مشکلات اقتصادی فوتبال هم همیشه پیش روی این رشته ورزشی محبوب بوده است و اساسا مدیران ما به مدیران هزینه شهرت یافته و خبری از خلاقیت و درآمدزایی آن هم در این صنعت که امروزه در اکثر ممالک دنیا میلیاردها دلار از طریق آن کسب می شود نیست .                                                                           

آیا این موارد و دهها مورد دیگر که همگی از ضعف فوتبال فارس حکایت دارد نمی تواند دلایل قانع کننده ای باشد تا یکبار به صورت علمی و منطقی این مشکلات ریشه یابی شوند و برای برطرف کردن آنها تلاش کرد . چرا باید فرصتها را از دست داد و سنتی عمل نمود . چرا یکبار طرح ویژن را به صورت واقعی و منطقی اجرا نمی کنیم . آیا با ظاهر سازی و تعریف از یکدیگر مشکلات این رشته محبوب و مردمی حل می شود . داوران جوان ما چه گناهی مرتکب شده اند که امروز از یک استان کوچک چند داور در حال سوت زدن در لیگ برتر هستند اما داوران ما بنا به دلایل مختلف خصوصا نداشتن لابی های لازم در فدراسیون فوتبال کشور مظلوم واقع شده اند . چه برنامه ای در فوتبال فارس برای بالا بردن کیفیت دوره های آموزشی در بخشهای مربیان و داوران تدوین شده است و یا اصلا چه ضرورتی دارد هیات فوتبال استان به کمیت کار توجه کند  . در حالی که فضای کار برای این عزیزان وجود ندارد . آیا باوجود این همه مدرس و ناظرفیفا و...... که این روزها در روزنامه جولان میدهند باز هم به مربی نیاز داریم  ؟ یا می بایست شرایط را برای مشغول شدن مربیان و داوران فهیم و توانمند استان فراهم کنیم .                                                

ریاست محترم هیات فوتبال فارس باید بپذیرد که امروز فوتبال فارس نیاز به یک آسیب شناسی علمی دارد نه از نمونه کمیته فنی سال گذشته بلکه با کمک دانشگاه و صاحبنظران این رشته تحت عنوان یک پروژه ورزشی . حتی اگر این کار هزینه های زیادی را در بر گیردباز هم ارزش آن را دارد که این اتفاق مهم رخ دهد.