بنام خدا

امروزه در اکثر کشورهای توسعه یافته  نیروی انسانی ماهر سرمایه ای گرانبها محسوب می شود ، سرمایه ای که بدست آوردن آن برای آنها در مدت زمان کوتاه دشوار یا غیر ممکن است ، به همین لحاظ است که اکثر این کشورها راه تحصیلات دانشگاهی را در سطوح مختلف برای  متقاضیان سایر کشورها در کشور خود باز گذاشته اند تا شاید از طریق شناسایی این سرمایه نیازهای خود را مرتفع سازند ، این امر در کشورهای در حال توسعه و یا توسعه نیافته آنچنان اهمیتی ندارد و به جای آن ثروت نقش کلیدی را ایفا می کند ، توفیقات و شکستها به آن برمی گردد و از نیروی انسانی ماهر بعنوان سرمایه ای گرانبها یاد نمی شود ، به عبارت دیگر در کشورهای توسعه یافته ثروت در خدمت نیروی ماهر و مجرب است اما در کشورهای نوع دوم انسانها در خدمت ثروتند وبا کم و زیاد شدن آن بالا و پایین می روند .

ورزش بعنوان یک فعالیت کاملا فرهنگی نیز از این امر مستثنی نیست و به عنوان یکی از پر طرفدارترین و پرمخاطب ترین فعالیتهای اجتماعی نگاه ویژه ای به آن می شود . جوانانی پر انرژی که برنامه ریزی برای آنها در این بخش به ظرافتهای خاص خود نیاز دارد و نیاز به مهارت در این امر را کاملا مشهود می سازد . از طرف دیگر تامین سلامت افراد و اجتماع نیز امری است خطیر و حیاطی که بعهده این نهاد فرهنگی است و....

در کشور ما نیز ورزش از جایگاه ویژه ای برخوردار است ،اینکه خیلی از سیاسیون و سایر مدیران دوست دارند وارد حوزه مدیریتی ورزش کشور شوند خود گواه این موضوع است . به همین لحاظ تصمیماتی که در این حوزه اتخاذ می شود نیز می بایست ویژه باشد تا بتواند پاسخگوی نیازهای شهروندان باشد . در طول چهار سال گذشته  ورزش کشورما دستخوش تغییراتی شده است که در پاره ای موارد این تغیرات در راستای ارتقاء آن جایگاه ویژه بوده است و در پاره ای اوقات نیزکمکی به ارتقای این نهاد فرهنگی نکرده و نخواهد کرد . بعنوان نمونه تبدیل سازمان تربیت بدنی به وزارت ورزش و جوانان را می توان نوعی ارتقاء دانست  اما تغییرات پی در پی در مدیریتهای ورزش کشور لطماتی را به این نهاد فرهنگی زده است .

از آنجائیکه سهم نیروی انسانی ماهر در توفیقات این نهاد فرهنگی پررنگ تر از سایر عوامل است در چند شماره به ویژگیهایی که مدیران و مسولین این بخش فرهنگی باید داشته باشند خواهیم پرداخت .    

براستی مدیران ورزش کشور می بایست چه ویژگیهای داشته باشند ؟

ادامه دارد 

بنام خدا

1-      نظام ارزیابی هدفمند وجود دارد ، بخش خصوصی ارزیابی را از عملکرد سیستم خود به صورت منظم دارد حتی لحظه به لحظه ، این ارزیابی برای رسیدن به اهداف کلان باشگاه لازم و ضروری است . علاوه بر آن دولت نیز بر عملکرد باشگاهها نظارت دقیق تری را اعمال می کنند ، به همین لحاظ چنانچه در طول مسیر کار بخشی مشکل داشته باشد می توان سریعا آن را اصلاح کرد .

2-  تقسیم کاروایجاد فرصتهای شغلی جدید مطابق با نیازهای باشگاه ، بخش خصوصی در قبال مسولیت و هزینه ای که به افراد پرداخت می کند کار می خواهد و یا به تعبیری دیگر هر کس می بایست پاسخگوی وظایف محوله خود باشد . در یک چنین سیستمی شاغلین نیز در انجام امور محوله با هم رقابت داشته و این باعث پویایی باشگاه خواهد شد .

کلام آخر اینکه برای رهایی از مشکلات پیش روی ورزش حرفه ای در کشور پروسه واگذاری به بخش خصوصی می بایست سرعت بیشتری گیرد خصوصا حال که قوه مقننه کمکهای دولت را به این بخش محدود کرده است . البته برای تحقق این موضوع می بایست کلیه عوامل موثر فراهم شود و دولت نیز تا چند سال کمکهای خود را در قالب حمایت از بخش خصوصی اعمال نماید . بخش عمده ای از این حمایتها می بایست در توسعه زیرساختها اعمال شود تا پس ازگذشت چند سال شاهد مجموعه های ورزشی استاندار در کشور باشیم

 بنام خدا

1-      توسعه زیرساختها توسط بخش خصوصی ، لازمه با شگاه داری است و متقاضیان حضور در عرصه ورزش قبل ازداشتن باشگاه می بایست مکان مناسب مطابق با کلیه استانداردهای موجود برای تمرینات و برگزاری رقابتها ایجاد نماید . البته در این راستا در این بخش برای شروع حمایت دولت لازم و ضروری است .

2-      قانون مداری و کنترل روابط ، در این سیستم تغییرات بر اساس مصالح باشگاه انجام می شود و خبری از نفوذهای گروههای مختلف ، سفارشات افراطی و ... نخواهد بود . فعالیتها تقسیم خواهد شد و همه اعضاء بر اساس شرح وظایف خود مشغول به کار خواهند شد ، تداخلی وجود ندارد و فعالیتی موازی نیز انجام نخواهد شد .

3-      خلاقیت و نوآوری به وفور مشاهده خواهد شد ، قدرت ریسک پذیری در سیستمهای خصوصی بیشتر از دولتی می باشد و مدیران با دل و جرات بیشتری این کار را می کنند . برای ارائه راهکارهای جدید و نو محدودیتی وجود ندارد و از گیرو بندهای قانونی سیستم دولتی خبری نیست در بخش خصوصی چیزی از بالا به پایین دیکته نمی شود و برای رسیدن به هدف در مجموعه فکر تولید شده و اجرا می شود از بهترین و مدرن ترین تکنولوژی روز استفاده می شود .

4-      رقابتها عادلانه و سالم برگزار می شود ، برخلاف مدیریتهای دولتی که نفوذ افراد منابع بیشتری را سرازیر باشگاهها می کند در بخش خصوصی خلاقیت ، نو آوری و تلاش است که بودجه و امکانات مورد نیاز باشگاه را تامین می کند ، به قول معروف هر که بامش بیش برفش بیش  بنابراین همه باید تلاش کنند تا در رقابتها موفق شوند .

5-      استعداد یابی و توجه به ورزش پایه پر رنگ می شود ، چون یکی از راههای تامین تامین ورزش کار و همچنین درآمدزایی هر باشگاه پیدا کردن و آموزش نیروهای مستعد در هر رشته می باشد بنابراین مدیران به این امر توجه بیشتری می کنند و کسی نمی تواند بر اساس رابطه و از طریق دلالی ورزشکار به باشگاه تحمیل کند . کاری که در سیستم دولتی به وفور مشاهده می شود .  

ادامه دارد

بنام خدا

 خصوصی سازی و فواید آن

در شماره های قبل بخشی از ایرادات مالکیت دولتی باشگاههای ورزشی کشور را بررسی کردیم . به نظر همه صاحبنظران و کارشناسان مربوط رهایی از چنین معضلاتی خصوصی سازی است ، پروسه ای که به دلایل مختلف در کشور ما به کندی در حال انجام است ، خصوصی سازی خود مراحلی دارد که اظهار نظر در خصوص آن نیاز به باز کردن یک سرفصل جدید می باشد که مختصری قبلا به آن اشاره شد اما اگر خصوصی سازی به معنای واقعی و بر اساس منطق و علم و رعایت کلیه استانداردهای موجود انجام شود و دولت فقط نقش نظارتی در ورزش حرفه ای داشته باشد آن وقت شاهد پیشرفت و توسعه باشگاهداری و در پی آن ورزش ملی کشور خواهیم بود چرا که :

1-      نگاههای سیاسی از آن حذف می شود و مالک باشگاه بدنبال منافع اقتصادی در باشگاه می باشد و مجبور است که برای رسیدن به این مهم برنامه ریزی کند ، از مدیران موفق استفاده نماید و به روابط گروهی توجهی نکند . آنچه برای او مهم است موفقیت در رقابتهای ورزشی است و در پی آن کسب سود.

2-      به ساختار توجه خواهد شد طبق استانداردهای فدراسیونهای مربوط  . دارای اساسنامه و یک شخصیت حقوقی مستقل . ارکانی مثل مجمع ، هیات مدیره ، مدیرعامل و مسولین کمیته ها یا بخشها به راحتی شکل گرفته و هر کدام وظیفه خود را انجام می دهد بعنوان مثال رفع یکی از ایرادات فدراسیون فوتبال آسیااز فوتبال کشورمان بدلیل رعایت نکردن و جدی نگرفتن این موضوع .

3-      خودکفایی اقتصادی ، در چنین سیستمی برآورد بودجه مورد نیاز ، راههای تامین آن و همچنین نوع هزینه کرد آن توسط مدیران باشگاه و عوامل زیر مجموعه انجام و اجرا خواهد شد . چشم آنها به جیب دولت نیست و فقط نیم نگاه حمایتی به آن دارند . بنابراین مالک و مدیران باشگاهها از کلیه راههای خلق اعتبار استفاده خواهنند کرد . در همین راستا خیلی از نگرانیهای دولتمردان نیز برطرف خواهد شد ، بعنوان نمونه رعایت سقف قراردادها ، رعایت اصل صرفه جویی  و .... از جمله مواردی است که در بخش خصوصی به آن توجه خواهد شد و به خودی خود کنترل خواهد شد . درپایان دوره فعالیت نیز تراز مالی تهیه و نقاط ضعف و قوت سیستم عینا خود را نشان خواهد داد .

ادامه دارد

بنام خدا

الهی ! ما را آن ده که ما را آن به !

خداوند بزرگ رحمان و رحیم است ، همه مخلوقات مورد لطف و عنایت او قرار می گیرند ، بعضی مواقع ما انسانها وقتی به نعمتی می رسیم احساس می کنیم در رسیدن به آن نعمت تلاش کرده ایم و گاها حق خود می دانیم ، قطعا این امر هم بی تاثیر نیست چرا که بدون کاشت چیزی برداشت نمی شود . اعتقاد قلبی داریم که بدون مشیت حق تعالی  تغییری رخ نمی دهد . و این معرفت به واسطه شعور و عقل ماست که مارا از سایر مخلوقات جدا ساخته تا جایی که خداوند کریم  انسان را جانشین خود بر روی کره خاکی نامیده است . بنابراین یقین داریم که در همه لحظه ها یگانه ای با ماست و بازهم یقین داریم که  او مراقب  ماست و هدایتمان می کند .

با این وجود می بایست از نعمات خدادادی بیشترین استفاده را برد و بیشترین شکر را کرد . نفس خود را که مهمترین عامل رنج ماست مهار کرد ، ترسی نداشته باشیم ، اگر مسولیتی به ما سپرده شد و یا اگر نیت کاری خیر کردیم بدانیم که او با ماست خود را به او سپاریم تا آن کار در راه رضای حق تعالی انجام شود.

مغرور شدن ، خشمگین شدن ، نگران شدن وکینه و حسادت چهره انسان را بسیار زشت می کند ، زیبایی و عشق را به انهدام می کشد ! با این شرایط تغییری ایجاد نخواهد شد ، یادتان باشد جایگاه انسان در زندگی کجاست ؟ انسانی متعالی ، حیوانی نشخوار کننده ، لجن ، فرشته ، کدامیک ؟ هر شناختی نیاز به شعور دارد سپس رسیدن به معرفت و در نهایت عمل به آن معرفت و فتح قله رفیع خود آگاهی .اما حیف که خیلی از ماها محروم از این معرفتیم .

دکتر شریعتی می فرماید :

« همانگونه که عشق با اشک سخن می گوید ، به همان گونه عشق بدون معرفت و معرفت بدون عمل هیچ ارزشی ندارد. »